Carbon Product Data: Veelgestelde vragen

• Wat is de Product Carbon Footprint (PCF)?

• Wat is CBAM?

• Wat zijn broeikasgassen (BKG)?
• Wat is een levenscyclusanalyse (LCA)?
• Wat is het verschil tussen de normen voor de CO₂-voetafdruk van bedrijven en de Product Carbon Footprint?
• Wat is de link tussen de CO₂-voetafdruk van bedrijven en de Product Carbon Footprint?
• Wat zijn PEF- en PEF CR-methoden?
• Wat zijn EPD en PCR?
• Welke databases kunnen worden gebruikt voor PCF-berekening?
• Wat zijn de bestaande Scope 3-boekhoudmethoden?

Wat is de Product Carbon Footprint (PCF)?

Product carbon footprint (PCF) is een methodologie die de broeikasgasemissies berekent van producten en diensten langs hun waardeketen, inclusief materiaalverwerving, voorbewerking, productie, distributie, opslag, gebruik en einde van de levensduur.

Wat is CBAM?

Het Mechanisme voor koolstofgrenscorrectie (CBAM) is het instrument van de EU om een prijs te plakken op de koolstof die wordt uitgestoten tijdens de productie van koolstofintensieve goederen die de EU binnenkomen en om schonere industriële productie in niet-EU-landen aan te moedigen. 

EU-importeurs moeten elk jaar de emissies verklaren die in hun invoer zijn opgenomen en het overeenkomstige aantal certificaten inleveren. Hiervoor moeten EU-importeurs bepaalde CO₂-emissiegegevens verzamelen van handelspartners uit niet-EU-landen. EcoVadis ondersteunt de uitwisseling van CBAM-gegevens en alle klanten van Carbon Action Manager kunnen rechtstreeks CBAM-gegevens opvragen bij hun handelspartnersop ons platform. 

CBAM, met de financiële verplichting, zal in de definitieve regeling van toepassing zijn vanaf 2026, terwijl de overgangsfase loopt van 2023 tot 2025 en de rapportageverplichtingen van toepassing is op exporteurs en importeurs in de EU.

Meer informatie over het opvragen van CBAM-gegevens vindt u in het gedeelte 'Carbon Product Data van mijn handelspartners aanvragen'.

Meer informatie over het CBAM is te vinden op de officiële EU-site: https://taxation-customs.ec.europa.eu/carbon-border-adjustment-mechanism_nl

Als u meer wilt weten over het CBAM, ga dan naar de EcoVadis Academy om de training te volgen: De EcoVadis-functie Mechanisme voor koolstofgrenscorrectie.

Wat zijn broeikasgassen (BKG)?

Een broeikasgas is een gas dat de eigenschap heeft om infrarode straling (netto warmte-energie) die van het aardoppervlak wordt uitgezonden te absorberen en terug naar het aardoppervlak uit te stralen, waardoor het bijdraagt aan het broeikaseffect. Kooldioxide, methaan en waterdamp zijn de meest voorkomende broeikasgassen.

Wat is een levenscyclusanalyse (LCA)?

Levenscyclusanalyse (LCA) is de systematische analyse van de potentiële milieueffecten van producten, processen of diensten gedurende hun gehele levenscyclus. Terwijl PCF alleen rekening houdt met broeikasgassen (BKG), houden LCA-onderzoeken rekening met andere impactcategorieën zoals uitputting van fossiele bronnen of waterschaarste. 

Wat is het verschil tussen de normen voor de CO₂-voetafdruk van bedrijven en de Product Carbon Footprint?

De Bedrijfsnorm stelt een bedrijf in staat om de grootste broeikasgasimpact en reductiemogelijkheden in de gehele waardeketen van het bedrijf te beoordelen en te identificeren, terwijl de Productnorm een bedrijf in staat stelt om individuele producten met het grootste reductiepotentieel te bestuderen. 

Wat is de link tussen de CO₂-voetafdruk van bedrijven en de Product Carbon Footprint?

Hoewel elke norm onafhankelijk geïmplementeerd kan worden, kunnen beide normen ook complementair zijn:

1. Pas de Bedrijfsnorm (Scope 3) toe om producten te identificeren met de belangrijkste emissies en gebruik vervolgens de Productnorm om mogelijkheden voor vermindering in de levenscycli van de geselecteerde producten te identificeren.
2. Gebruik BKG-gegevens op productniveau op basis van de Productnorm als gegevensbron voor het berekenen van Scope 3-emissies in verband met geselecteerde producttypen.

De som van de levenscyclusemissies van elk product, gecombineerd met aanvullende Scope 3-categorieën (bijvoorbeeld woon-werkverkeer van werknemers, zakenreizen en investeringen), moet een benadering geven van de totale broeikasgasemissies van het bedrijf (bv. Scope 1 + Scope 2 + Scope 3). 

Wat zijn PEF- en PEF CR-methoden?

Product Environmental Footprint (PEF): De PEF-methode van de Europese Commissie is ontworpen om bedrijven te helpen onderbouwde claims te maken over de impact van hun producten, beoordelingskosten te verlagen en productvergelijkingen te verbeteren. Het is gebaseerd op levenscyclusanalyse (LCA).

PEF-categorieregels (PEF CR): De Europese Commissie heeft ook instructies opgesteld om PEF CR op te stellen, een regelset die beschrijft hoe de ecologische voetafdruk van een specifieke productgroep moet worden berekend (meestal zijn ze sectorspecifiek). De daaruit voortvloeiende regels zijn van toepassing op de hele EU-markt.

Wat zijn EPD en PCR?

Environmental Product Declaration (EPD): Milieuverklaringen (bekend als EPD's) bieden gekwantificeerde en onafhankelijk gecontroleerde milieu-informatie over de levenscyclus van goederen of diensten. EPD's zijn methodologisch gebaseerd op de levenscyclusanalyse (LCA), gestandaardiseerd door ISO 14040-44 en ontwikkeld volgens een set vooraf gedefinieerde productcategorieregels (PCR).

Product Category Rules (PCR): Een set regels, vereisten en richtlijnen voor het ontwikkelen van Environmental Product Declarations (EPD's) voor een of meer productcategorieën.

Welke databases kunnen worden gebruikt voor PCF-berekening?

De emissiefactoren die nodig zijn voor PCF-berekeningen zijn te vinden in verschillende databases.

• De meest gebruikte database is Ecoinvent, een enorme gegevensbank die een breed scala aan sectoren op wereldwijd en regionaal niveau bestrijkt. 
• Andere gebruikte sectorspecifieke databases zijn: Agri-footprint, Plastics Europe, Defra, EPD (EPD-definitie). 
• Vind hier andere databases die worden aanbevolen door het Greenhouse Gas (GHG)-protocol. 

Wat zijn de bestaande Scope 3-boekhoudmethoden?

Het Greenhouse Gas (GHG)-protocol heeft 3 methoden gedefinieerd die gebruikt kunnen worden voor Scope 3-berekening. Deze methoden worden geclassificeerd op basis van hun nauwkeurigheid en vereiste middelen (in tijd en moeite):

• Methode op basis van uitgaven: Scope 3 wordt berekend door de uitgaven te vermenigvuldigen met een inkomstenintensiteitsfactor die de Scope 1- en 2-emissies per dollar inkomsten voor een activiteit of sector weergeeft. Deze methode heeft een lage granulariteit en vereist weinig middelen.
• Methode op basis van gemiddelde gegevens: Voor deze methode worden fysieke meetgegevens (primaire activiteitengegevens over materiaalgewicht, brandstofverbruik of afgelegde afstanden) gecombineerd met secundaire gegevens uit databases met levenscyclusinventarissen. 
• Leverancierspecifieke primaire gegevensmethode: Deze methode combineert primaire activiteitengegevens van het bedrijf met primaire gegevens van leveranciers. Dit is de methode met de hoogste nauwkeurigheid, maar ook de methode die de meeste middelen vereist. 

Afbeelding. Bestaande methodes om scope 3 te berekenen.

Bron: Greenhouse Gas (GHG)-protocol